ανώγι

κ. ανώι, το (AM ἀνώγαιον κ. -γεον)

1. ο όροφος του σπιτιού πάνω από το ισόγειο

2. παροιμ. «ο Μανόλης με τα λόγια χτίζ' ανώγεια και κατώγια» (για φαντασιόπληκτο)

αρχ.

1. αίθουσα φαγητού

2. φυλακή.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ανώγ(ε)ι < μσν. ανώγειον < ανώγαιον ή ανώγεον. Ο τ. ανώγαιον < άνω + -γαιο(ν) < γαία. Ο τ. ανώγεον < άνω + γεο(-ν) < γη].